Rozważania na I sobotę miesiąca – 2 IX 2023
Bądź pozdrowiony, Panie Jezu, ukryty w Najświętszym Sakramencie. Bądź pozdrowiona Maryjo, Matko Boża , Pani i Królowo nasza! Oto jesteśmy, aby wypełnić Twoją prośbę z Objawień Fatimskich. Pomódlmy się modlitwą Anioła z Fatimy:
O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, Tobie nie ufają i Ciebie nie miłują.
Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca, i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.
Dziś w pierwszą sobotę pierwszego z kolei miesiąca we wspólnej modlitwie chcemy wynagradzać naszej ukochanej Matce za obelgi przeciwko Jej Niepokalanemu Poczęciu.
W intencji zadośćuczynienia będziemy dzisiaj rozważać prawdę o miłości Boga do nas, którą poznajemy w kolejnych tajemnicach różańca. Odnajdujemy w nich całe bogactwo słów i czynów miłości. Zachwyca nas miłość Boga, a także miłość Maryi i innych osób, którą rozważamy w tajemnicach radosnych. Kontemplujemy orędzie o miłości, jakie jest nam przekazywane w tajemnicach światła. Z drżeniem serca wpatrujemy się w niezwykłe czyny miłości, spełnione przez Jezusa w czasie Jego męki. Również tajemnice chwalebne różańca promieniują prawdą o miłości, która zwycięża i do której należy ostatnie słowo. Różaniec, będący kontemplacją życia i działania Jezusa oraz Maryi, to opowieść o miłości i szkoła miłości. Rozważajmy każdą tajemnicę różańca w tym duchu.
Panie Jezu, pomóż nam w lepszym poznawaniu bezwarunkowej miłości Ojca, jaką darzy On swoje stworzenie. Choć często powtarzamy za św. Janem, że «Bóg jest miłością», to jednak nie zawsze o tym pamiętamy. Niekiedy, szczególnie w chwilach cierpienia, trudno nam żyć tą prawdą i odpowiedzieć miłością na miłość. Dziś, w pierwszą sobotę miesiąca, wpatrując się w przykład Twej Najświętszej Matki, chcemy tę prawdę wyznać i poznawać ją w różańcowych tajemnicach. Tej prawdy uczymy się najpierw w tajemnicach radosnych. Syn Boży, przyjmując ciało z Maryi Dziewicy, stał się człowiekiem. Ten, w którym ma początek wszelkie istnienie i wszelka miłość, uświęca, napełnia Bożą miłością niewinność wieku dziecięcego, codzienny trud życia rodzinnego i ludzkiej pracy oraz niesienie miłości drugiemu człowiekowi. Ta miłość wyraziła się w tym, że Ojciec «zesłał Syna swego Jednorodzonego na świat, abyśmy życie mieli dzięki Niemu» (1J 4,9). Od Niego mamy uczyć się prawdy o miłości, która jest z Boga i jest życiodajna. Ona daje nam życie.
«Kto trwa w miłości, trwa w Bogu, a Bóg trwa w nim» – uczy św. Jan. Rozważamy to nauczanie w tajemnicach światła. Chrystus jest Słowem posłanym od Ojca. Głosi On królestwo i wzywa do nawrócenia. W tajemnicy chrztu w Jordanie oraz w czasie wesela w Kanie zapowiada wielkie dary miłości Boga – sakramenty święte. W Wieczerniku przekazuje nowe przykazanie miłości i ustanawia sakrament miłości – Eucharystię, w której pozostaje z nami na zawsze.
Miłość Boga do człowieka najpełniej wyraża Krzyż Chrystusa. Właśnie w tym miesiącu, we wrześniu, szczególnie oddajemy cześć Krzyżowi Pana Jezusa, tajemnicy podwyższenia Krzyża Świętego oraz współcierpiącej z Chrystusem Matce Bolesnej. Zanurzyć się w rozważaniu tajemnic bolesnych, to zanurzyć się w tej miłości, która «życie swoje oddaje». Osądzenie, biczowanie, ukoronowanie, niesienie krzyża i ukrzyżowanie to kolejne znaki tej miłości. Objawia się ona również w macierzyńskiej miłości Maryi, która pod krzyżem stała się naszą Matką. Panie Jezu, to miłość zaprowadziła Cię do Ogrójca, by przyjąć kielich gorzkiej męki, pokonać grzech i śmierć oddzielające człowieka od Bożej miłości. To z miłości do nas doświadczyłeś okrutnej kaźni biczowania, przyjąłeś cierniową koronę, którą nałożyła Ci na głowę ludzka pycha, złość i nienawiść. Krzyż, który przyjąłeś na swoje ramiona nie przestaje mówić o Bogu Ojcu, który jest nieskończenie wierny miłości do człowieka. I o tym, że ta miłość jest potężniejsza od każdego zła, w które jesteśmy uwikłani. Panie Jezu umierający na krzyżu, Twoje przebite włócznią Serce pulsuje odkupieńczą miłością, która ma moc przezwyciężenia każdego grzechu. W Nim ma źródło wszelka miłość w naszych ludzkich sercach.
Tajemnice chwalebne – zmartwychwstanie, wniebowstąpienie, zesłanie Ducha Świętego – to odkrywanie prawdy o zwycięstwie Bożej miłości nad grzechem i śmiercią, odkrywanie tajemnicy odkupienia człowieka i napełniania go Duchem Świętym. Ta Boża miłość domaga się od nas odpowiedzi, wypełnienia słów Chrystusa: «przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili i by owoc wasz trwał». Na tej drodze prowadzi nas Maryja, Matka pięknej Miłości, wniebowzięta Królowa nieba i ziemi.
Chrystus pyta każdego z nas: «Czy miłujesz mnie? Czy miłujesz mnie bardziej?» Każdego dnia bardziej?
Uwielbiajmy Jego nieskończoną miłość i odpowiedzmy na pytania, które nam postawił.
W naszej modlitwie kontemplujmy piękno miłości Bożej Rodzicielki do swojego jedynego Syna i całego Kościoła. Prośmy Pośredniczkę wszelkich łask o potrzebne dary dla duszy i ciała, i wynagradzajmy Jej za wszystkie grzechy, którymi jest obrażana, szczególnie za grzechy przeciwko Jej Niepokalanemu Poczęciu.
Źródło: http://zr.diecezja.pl/pierwsza-sobota/
Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi
O Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko!
O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. Amen.
Modlitwa przed Różańcem
Królowo Różańca Świętego. Oto klękamy do modlitwy, by w pierwszą sobotę odmówić różaniec, o który prosiłaś. Chcemy przez niego zadośćuczynić za grzechy swoje, naszych bliskich, naszej Ojczyzny i całego świata. Pragniemy modlić się szczególnie za tych, którzy najdalej odeszli od Boga i najbardziej potrzebują Jego miłosierdzia. Wspomóż nas, abyśmy pamiętali o tej intencji wyznaczonej przez Ciebie. Pomóż nam wynagradzać naszym różańcem cierpienia Twego Niepokalanego Serca i Najświętszego Serca Jezusowego.
Tajemnica pierwsza: Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu.
Niepokalanie Poczęta Maryjo prosimy, naucz nas miłości, która «nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą» (1Kor 13,6).
Tajemnica druga: Biczowanie Pana Jezusa.
Niepokalanie Poczęta Maryjo prosimy, naucz nas miłości, która «we wszystkim pokłada nadzieję» (1Kor 13,7).
Tajemnica trzecia: Cierniem ukoronowanie.
Niepokalanie Poczęta Maryjo prosimy, naucz nas miłości, która «jest łaskawa, nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą» (1Kor 13,7).
Tajemnica czwarta: Dźwiganie krzyża.
Niepokalanie Poczęta Maryjo prosimy, naucz nas miłości, która «wszystko znosi i wszystko przetrzyma» (1Kor 13,7).
Tajemnica piąta: Ukrzyżowanie i śmierć Chrystusa na Krzyżu.
Niepokalanie Poczęta Maryjo prosimy, naucz nas, że «miłość nigdy nie ustaje» (1Kor 13,8), pomóż «wierzyć miłości, jaką Bóg ma ku nam» (por. 1J 4,16).