Rozważania na I sobotę miesiąca – 2.03.2024 r.

Pierwsza Sobota marca 2024r. (02.03.2024)

Propozycja medytacji i rozważań do tajemnic różańcowych.

Bądź pozdrowiony, Panie Jezu, ukryty w Najświętszym Sakramencie. Bądź pozdrowiona Dziewico Maryjo, Matko Boża Bolesna! Oto jesteśmy, aby wypełnić Twoją prośbę z Objawień Fatimskich. Pomódlmy się modlitwą  Anioła z Fatimy:

O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, Tobie nie ufają i Ciebie nie miłują.

Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca, i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.

Panie Jezu, dziś w pierwszą sobotę drugiego z kolei miesiąca, gromadzimy się przed Tobą i przed Twoją i naszą ukochaną Matką, aby wynagradzać za grzechy, którymi niewdzięczni ludzie ranią Wasze Serca. Dzisiaj szczególnie chcemy wynagradzać za obelgi przeciw Dziewictwu Najświętszej Maryi Panny. Maryja, Matka Boga – Człowieka jest równocześnie „zawsze Dziewicą”, pokorną „służebnicą Pańską” (Łk 1,38). Wychwalajmy najczystszy dar dziewictwa Maryi. Duch Święty wzbudził w Niej pragnienie zachowania dziewictwa ciała. On również dał Jej dziewicze serce, które zawsze pozostało wierne Jezusowi. „Kościół zawsze wierzył w wieczne dziewictwo Maryi. Kiedy najstarsze teksty czynią odniesienia do poczęcia Jezusa, nazywają Maryję «Dziewicą», dając do zrozumienia, że uważają tę cechę za zjawisko trwałe, odnoszące się do całego Jej życia. W pierwszych wiekach chrześcijanie wyrazili to przekonanie wiary pojęciem «zawsze dziewica», stworzonym po to, by określić w sposób jedyny i przekonujący osobę Maryi oraz wyrazić w jednym słowie wiarę Kościoła w Jej wieczne dziewictwo”.

Zgodnie z życzeniem naszej dziewiczej Matki podejmujemy medytację różańcową. Panie Jezu chcemy rozważać tajemnicę Twojej modlitwy w Ogrójcu. Pomóż nam wsłuchać się w Twoje słowa: „Ojcze, nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!”. Pomóż nam w każdym „Ojcze nasz” powtarzać z wiarą: „Bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi”.

Z Ewangelii według św. Łukasza: „[Jezus] udał się, według zwyczaju, na Górę Oliwną: towarzyszyli Mu także uczniowie. Gdy przyszedł na miejsce, rzekł do nich: «Módlcie się, abyście nie ulegli pokusie». A sam oddalił się od nich na odległość jakby rzutu kamieniem, upadł na kolana i modlił się tymi słowami: «Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!»” (Łk 22,39-42).

Modlisz się, Panie, w Ogrodzie Oliwnym. Widzisz w duszy zło grzechów ludzkich. Widzisz także to co Cię czeka w najbliższych godzinach. Ci, którzy niedawno chcieli obwołać Cię królem, teraz przygotowują Ci krzyż. Opuszczą Cię również uczniowie. A Ty, Panie, mówisz Ojcu ostateczne „tak”, przyjmujesz gorzki kielich zbawienia.

Przyszedłeś na ziemię ze względu na tę «godzinę». Przygotowałeś na tę chwilę siebie i swoich uczniów. Teraz nadeszła «godzina» Getsemani, tego czuwania i samotnej modlitwy. Potrzebna była definitywna rozmowa z Ojcem, […] by ukazać, że znasz Ojca i że jesteś zdecydowany objawić Ojca poprzez krzyż. Twoje czuwanie  w Getsemani, Twoje bezwarunkowe «tak», wypowiedziane Ojcu – to święta godzina naszego Odkupienia. Pomimo, że doznajesz niezmiernej trwogi, nie uciekasz przed  tą «godziną». Mówiłeś w Jerozolimie: „I cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Ależ właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę” (J 12,27).

Chciałeś, Panie Jezu, aby godzina Ogrójca była również naszą godziną. Zaprosiłeś uczniów, aby czuwali z Tobą. Ich jednak ogarnęła senność. Nie umieli jej pokonać. Zostawili Cię samego w Twoich duchowych zmaganiach. Gdy wróciłeś do nich, powiedziałeś: „Jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną? Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie” (Mt 26,40-41).

Choć uczniowie byli senni, to jednak pozostali z Tobą, Panie Jezu, na miejscu modlitwy. Byli tam jako zalążek Kościoła, który miał się narodzić z krzyża i objawić w dniu Pięćdziesiątnicy. Już wcześniej zaprosiłeś ich do Wieczernika i przeżyłeś z nimi Eucharystię. Skierowałeś do nich ostatnie słowa, nakarmiłeś ich chlebem życia, spożyłeś z nimi paschalną ucztę. Teraz prowadzisz ich dalej w stronę męki i zmartwychwstania. Prowadzisz także nas, którzy uczestniczymy w Eucharystii i trwamy na adoracji. Jesteśmy Kościołem zaproszonym przez Jezusa, abyśmy z Nim czuwali „tę jedną godzinę”, dziećmi zaproszonymi przez Matkę, abyśmy z Nią trwali przy Jej Synu.

Kończy się drugi tydzień Wielkiego Postu. Wraz z całym Kościołem trwamy na drodze nawrócenia i pokuty, rozważając słowo Boże. Wynagradzając za nasze grzechy prosimy o łaskę wiernego wypełnienia woli Ojca. Panie Jezu, daj każdemu z nas łaskę powtarzania Twoich słów: „Ojcze, nie moja, ale Twoja wola niech się stanie”. Prosimy o to całym sercem. Amen

Źródło: http://zr.diecezja.pl/pierwsza-sobota/

Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi

O Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko!

O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. Amen.

Modlitwa przed Różańcem

Królowo Różańca Świętego. Oto klękamy do modlitwy, by w pierwszą sobotę odmówić różaniec, o który prosiłaś. Chcemy przez niego zadośćuczynić za grzechy swoje, naszych bliskich, naszej Ojczyzny i całego świata. Pragniemy modlić się szczególnie za tych, którzy najdalej odeszli od Boga i najbardziej potrzebują Jego miłosierdzia. Wspomóż nas, abyśmy pamiętali o tej intencji wyznaczonej przez Ciebie. Pomóż nam wynagradzać naszym różańcem cierpienia Twego Niepokalanego Serca i Najświętszego Serca Jezusowego..

Tajemnica pierwsza: Modlitwa Pana Jezusa w Ogrójcu

„Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie!”

O zwycięska, Święta Dziewico Maryjo, spraw, bym we wszystkich pokusach życia polegał na Twoim Synu, moim Zbawicielu!

Tajemnica druga: Biczowanie Pana Jezusa

„Spadła nań chłosta zbawienna dla nas, a w Jego ranach jest nasze zdrowie.”

O zwycięska, Święta Dziewico Maryjo, wypraszaj nam przebaczenie grzechów przeciw ludzkiemu ciału i życiu, które biczują Twego Syna na nowo!

Tajemnica trzecia: Cierniem ukoronowanie

„Żołnierze uplótłszy koronę z cierni, włożyli Mu ją na głowę i okryli Go płaszczem purpurowym.”

O zwycięska, Święta Dziewico Maryjo, wstawiaj się za mną, abym umiał przepraszać za moją pychę i dziękować, za to, że Twój Syn odkupił ją swą męką!

Tajemnica czwarta: Niesienie krzyża

„ A gdy Go wyszydzili, zdjęli z Niego płaszcz, włożyli na Niego własne szaty i odprowadzili na ukrzyżowanie.”

O zwycięska, Święta Dziewico Maryjo, wspomagaj mnie, abym wzbudził we mnie prawdziwy, głęboki żal za grzechy moje i świata!

Tajemnica piąta: Śmierć Pana Jezusa na krzyżu

„Jezus zawołał donośnym głosem: „Ojcze w Twoje ręce powierzam ducha mego.”

O zwycięska, Święta Dziewico Maryjo, módl się za nami grzesznymi, abyśmy nie poddawali się niosąc codziennie swój krzyż.