Rozważania na I sobotę miesiąca
Pierwsza Sobota czerwca 2025r. (07.06.2025)
Propozycja medytacji i rozważań do tajemnic różańcowych.
Bądź pozdrowiony, Panie Jezu, ukryty w Najświętszym Sakramencie. Bądź pozdrowiona Maryjo zawsze Dziewico, Matko Boża, Pani i Królowo nasza! Oto jesteśmy, aby wypełnić Twoją prośbę z Objawień Fatimskich. Pomódlmy się modlitwą Anioła z Fatimy:
O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, Tobie nie ufają i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca, i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.
Jezu, Synu Ojca Przedwiecznego, obecny wśród nas w Najświętszym Sakramencie, obecny w naszych sercach, w Twoim Kościele, w Twoim Słowie i w sakramentach świętych, uwielbiamy Ciebie. Jezu, nadziejo nasza, i wszelkie nasze bogactwo, miłości i słodyczy nasza, najwyższe i wszelkie dobro, uwielbiamy Ciebie.
W tym dniu przeżywając wigilię Zesłania Ducha Świętego, w pierwszą sobotę drugiego z kolei miesiąca we wspólnej modlitwie pragniemy wynagradzać naszej ukochanej Matce za bluźnierstwa wypowiadane przeciw Jej dziewictwu. Wielu z nas może powiedzieć: „Nie wiem, jak wynagradzać za niewdzięczność i bluźnierstwa, jakimi ludzie obrażają Niepokalane Serce Maryi”. Odpowiedź zdaje się być prosta. Niewdzięczność naprawia się wdzięcznością, a lekceważenie lub wyśmiewanie przywilejów Maryi wynagradza się docenianiem ich i wielbieniem Boga za nie. Pragniemy wychwalać najczystszy dar dziewictwa Maryi. Wzbudźmy w sobie intencję wynagradzającą Niepokalanemu Sercu Maryi, rozważając trzecią tajemnicę chwalebną: Zesłanie Ducha Świętego.
Czytanie z Dziejów Apostolskich: „Kiedy nadszedł wreszcie dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić.” (Dz 2, 1-4)
Zesłaniu Ducha Świętego towarzyszą trzy znaki. Szum z nieba, jakby uderzenie gwałtownego wiatru –symbolizuje potęgę i obecność Boga. Ogniste języki – oznaczają oczyszczenie, Bożą obecność i moc przemiany. Mówienie językami – znak powszechności Ewangelii i zapowiedź, że Dobra Nowina ma dotrzeć do wszystkich narodów. Duch Święty jednoczy ludzi i uzdalnia do głoszenia Ewangelii. Pięćdziesiątnica jest wypełnieniem i zakończeniem Świąt Paschalnych. Duch Święty – Nowe Życie w Chrystusie – był celem całej działalności Chrystusa. Zgodnie z obietnicą, po wywyższeniu Chrystusa na drzewie krzyża, gdy dostęp do Ojca został otwarty, a dziecięctwo Boże stało się rzeczywistością, posłany zostaje Duch Ojca i Syna, by prowadził dalej dzieło Jezusa.
Medytując nad tajemnicą Zesłania Ducha Świętego, skierujmy naszą myśl ku Tej, która w Wieczerniku szczególnie żarliwie wypraszała światu dar Bożego Ducha, ku Dziewicy Maryi. «Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna» (Mt 1,23). Tylko w macierzyństwie Maryi miał miejsce ten cud, że jako Dziewica poczęła i jako Dziewica urodziła. Uwielbiajmy wszechmogącego Boga za ten niepojęty dar i wynagradzajmy Niepokalanemu Sercu Maryi za wszystkich, którzy ten dar lekceważą, wyśmiewają, nie szanują go, nie dostrzegają jego wspaniałości.
Wpatrując się w Matkę Bożą, pełną Ducha Świętego, lepiej rozumiemy słowa Jezusa o bluźnierstwie przeciw Duchowi Świętemu. Kto wyśmiewa lub poniża niepokalane poczęcie lub dziewictwo Maryi i Jej Boże Macierzyństwo ten występuje przeciw Duchowi Świętemu. To On obdarzył Maryję szczególnymi łaskami i On uzdolnił Ją do godnego spełniania powierzonej Jej misji. Jej Niepokalane Serce cierpi niejako podwójnie. Grzechy ludzi bolą Ją osobiście jako kochającą Matkę. Bolą Ją również dlatego, że jest Ona w pełni świadoma, iż kto Ją poniża i wyśmiewa, ten poniża obecnego w Niej Ducha Świętego, a w wielu przypadkach bluźni przeciw Duchowi Świętemu.
Jezu, dawco Ducha Świętego, uwielbiamy Ciebie i prosimy, ześlij Go na nas. Spraw, aby zamieszkał w nas na zawsze, aby doprowadził do końca w naszych duszach dzieło Twojej łaski i miłości. Niech On, Pocieszyciel, Duch mądrości i rozumu, rady, męstwa i umiejętności, Duch pobożności i bojaźni Bożej nieustannie ożywia nas i czyni dziećmi Bożymi. Panie Jezu Chryste, który przed wstąpieniem do nieba obiecałeś zesłać Ducha Świętego. Prosimy Cię dzisiaj, w wigilię uroczystości Jego zesłania, poślij Go do nas zgromadzonych w tej świątyni. Niech nas prowadzi i niech pomnaża w naszych sercach cnotę nadziei. Gorąco prosimy, aby On do nas przyszedł.
„Tchnij na nas Duchu Święty, porywczy wietrze Boga. Tchnij w nasze serca i spraw, abyśmy oddychali czułością Ojca. Tchnij na Kościół i pchnij go aż po krańce ziemi, aby niesiony przez Ciebie, nie niósł niczego innego jak tylko Ciebie. Tchnij na świat delikatne ciepło pokoju i orzeźwiające pokrzepienie nadziei. Przyjdź, Duchu Święty, przemień nasze wnętrze i odnów oblicze ziemi. Amen”.
Źródło: Źródło: https://rozaniec.eu/
Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi
O Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko!
O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. Amen.
Modlitwa przed Różańcem
Królowo Różańca Świętego. Oto klękamy do modlitwy, by w pierwszą sobotę odmówić różaniec, o który prosiłaś. Chcemy przez niego zadośćuczynić za grzechy swoje, naszych bliskich, naszej Ojczyzny i całego świata. Pragniemy modlić się szczególnie za tych, którzy najdalej odeszli od Boga i najbardziej potrzebują Jego miłosierdzia. Wspomóż nas, abyśmy pamiętali o tej intencji wyznaczonej przez Ciebie. Pomóż nam wynagradzać naszym różańcem cierpienia Twego Niepokalanego Serca i Najświętszego Serca Jezusowego.
Tajemnica pierwsza: Zmartwychwstanie Pana Jezusa
„Anioł Pański zstąpił z nieba i przemówił do niewiast: «Wy się nie bójcie! Gdyż wiem, że szukacie Jezusa Ukrzyżowanego. Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak powiedział” (por. Mt 28,2.5-6). Duchu Święty, umacniaj nas w prawdzie, że my też zmartwychwstaniemy.
Pana Tajemnica druga: Wniebowstąpienie Pana Jezusa
„Jezus wyprowadził uczniów ku Betanii i podniósłszy ręce błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba” (por. Łk 24,50-51). Duchu Święty, obdarz nas radością, że mamy przygotowane miejsce w niebie.
Tajemnica trzecia: Zesłanie Ducha Świętego
„Nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy. Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru. Ukazały się też uczniom języki jakby z ognia. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym” (por. Dz 2,1-4). Duchu Święty, nadziejo nasza, zstąp na nas. Umocnij naszą wiarę i miłość.
Tajemnica czwarta: Wniebowzięcie Matki Najświętszej
„Orzekamy i określamy jako dogmat objawiony przez Boga: że Niepokalana Matka Boga, Maryja zawsze Dziewica, po zakończeniu ziemskiego życia z duszą i ciałem została wzięta do chwały niebieskiej” (Pius XII, 1.11.1950). Duchu Święty, który kierowałeś papieżem ogłaszającym dogmat o wniebowzięciu Maryi, napełniaj nas miłością do naszej Matki w niebie.
Tajemnica piąta: Ukoronowanie NMP na Królową Nieba i Ziemi
„Potem wielki znak się ukazał na niebie: Niewiasta obleczona w słońce i księżyc pod jej stopami, a na jej głowie wieniec z gwiazd dwunastu” (Ap 12,1). Duchu Święty, Miłości wkładająca na głowę Maryi koronę z gwiazd dwunastu, pomagaj nam godnie czcić naszą Panią i Królową i radować się, że mając Matkę, Królową nieba i ziemi, jesteśmy Jej królewskimi dziećmi.
