Rozważania na I sobotę miesiąca
Pierwsza Sobota lutego 2025r. (01.02.2025)
Propozycja medytacji i rozważań do tajemnic różańcowych.
Bądź pozdrowiony, Panie Jezu, ukryty w Najświętszym Sakramencie. Bądź pozdrowiona Maryjo, Matko Boża! Oto jesteśmy, aby wypełnić Twoją prośbę z Objawień Fatimskich. Pomódlmy się modlitwą Anioła z Fatimy:
O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, Tobie nie ufają i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca, i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.
Panie Jezu, klękamy przed Tobą obecnym w Najświętszym Sakramencie i dziękujemy Ci za nadzieję, którą napełniasz nasze serca. Ty jesteś naszą nadzieją, bezpieczną i silną kotwicą naszych dusz, naszym zbawieniem. Tobie nieustannie chcemy powtarzać: „Jezu, ufam Tobie”. Dziękujemy Ci, Panie, za Rok Jubileuszowy 2025, dziękujemy za zachętę do tego, byśmy byli pielgrzymami i apostołami nadziei. Niech Twój Święty Duch prowadzi nas w czasie modlitwy i medytacji, a także w czasie rozważania różańcowych tajemnic.
Dziś w pierwszą sobotę trzeciego z kolei miesiąca we wspólnej modlitwie chcemy wynagradzać naszej ukochanej Matce za obelgi przeciw Jej Bożemu Macierzyństwu. Maryjo, Matko Boża, Matko Najświętszej Rodziny z Nazaretu dziękujemy Ci za Twoją macierzyńską miłość, którą nieustannie okazujesz całemu Kościołowi i naszym rodzinom. Naucz nas Maryjo szacunku do macierzyństwa i ojcostwa w naszych rodzinach, ale i umiejętności przekazywania wartości każdego macierzyństwa naszym dzieciom, aby nie miały wątpliwości, że jest to najwspanialszy dar Boży.
Jutro będziemy przeżywać święto ofiarowania Pańskiego. Wzbudźmy więc w sobie intencję wynagradzającą Niepokalanemu Sercu Najświętszej Maryi Panny, medytując właśnie nad tajemnicą Ofiarowania.
Maryja z Józefem przynoszą Jezusa do świątyni. Przedstawiają Go Bogu.
Z Ewangelii wg św. Łukasza: Gdy potem upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, przynieśli Je do Jerozolimy, aby przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu” (Łk 2,22-23).
Sam Pan i Bóg przybywa do swojej świątyni, jak zapowiedział przez usta proroków. Lecz dlaczego Jego przyjście jest tak ukryte? Nie jest to triumfalny wjazd Króla, jak to sobie wyobrażali Izraelici, lecz maleńkie Niemowlę niesione na rękach Matki. Pierwsze przyjście Boga na świat można poznać tylko przez wiarę, dopiero drugie przyjście na sąd ostateczny będzie pełne chwały.
Teraz trwa próba wiary… również dla nas. Czy rozpoznajemy Go, gdy przychodzi ukryty pod postacią Chleba i Wina; potrzebujący w naszych najmniejszych i najuboższych braciach i wzywający przez swoją Matkę do nawrócenia ludzi naszych czasów?
Kto rozpozna Jego przyjście?
Z Ewangelii wg św. Łukasza: „Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą – a Twoją duszę miecz przeniknie – aby na jaw wyszły zamysły serc wielu»” (Łk 2,34-35).
Bóg Miłość, Prawda przychodzi z darem życia wiecznego do tych, którzy na Niego czekają, i tych, którzy nie znają Go, lecz co przepowiada Symeon? Nie wszyscy przyjmą ten dar. Będzie wielu takich, którzy wybiorą ciemność a nie światło, śmierć a nie życie, zło a nie dobro, a samego Dawcę daru zabiją. Chrystus stanie się ,,znakiem sprzeciwu” nie tylko za swego ziemskiego życia, ale we wszystkich wiekach. Światło, które niesie, podzieli ludzkość na tych, którzy pójdą za Nim, i tych, którzy wystąpią przeciw Niemu. I to jest wielki miecz przeszywający Serce Jego Matki. Najświętsza Panna w Fatimie, ukazując swoje zranione Serce, mówiła: «Jak wiele dusz idzie do piekła, bo nie ma kto modlić się za nie i pokutować.
Święty Łukasz pisze: „Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach.(…) Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy” (Łk 2,36-38).
Bóg wybiera ludzi, aby świadczyli o Nim, mówili innym o Jego łasce i Dziele Zbawienia. Jednak ważniejsze od słów jest świadectwo życia. Prorokini Anna przez całe długie życie oddawała cześć Bogu i służyła duszom przez modlitwę i post, dlatego Jej słowa poparte świętością miały moc.
Świątobliwy Symeon i prorokini Anna mówili ludziom o wielkich dziełach Bożych, o przyjściu na świat obiecanego Mesjasza. Jednak nie wszystkim, lecz tym, „którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruzalem”(Łk 2,38). Symeon i Anna ukazują nam inny wymiar wiary. Oni dostrzegają dzieła Boga, Jego wierność danemu słowu i Jego obecność w tym, co wydaje się małe i niepozorne. Dziesiątki, a może setki dzieci codziennie przynoszono do świątyni, ale te dwie osoby , dzięki swemu posłuszeństwu Duchowi Świętemu, odnajdują to jedno, szczególne dziecko – Jezusa. I nie tylko prorokują o Dziecięciu, lecz są pełni radości, ich życie się przemienia.
Nie każdy jest otwarty na prawdę. Potrzeba nam pragnienia Boga i pokory – to znaczy uznania swej słabości i ufnego oczekiwania na Jego łaskę. Wtedy będziemy mogli przyjąć ten dar przygotowany nam przez Boga i radować się Jego chwałą. Obdarz nas Panie, darem posłuszeństwa Duchowi Świętemu, abyśmy dostrzegali Twą wierność i obecność w dzisiejszym świecie.
Oddajmy się Niepokalanemu Sercu Maryi.
Źródło: Wydawnictwa Apostolicum „Spójrz na to Serce” E. Hanter
Słowo na każdy dzień. Ewangelia 2025 – Edycja Św.Pawła
Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi
O Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko!
O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. Amen.
Modlitwa przed Różańcem
Królowo Różańca Świętego. Oto klękamy do modlitwy, by w pierwszą sobotę odmówić różaniec, o który prosiłaś. Chcemy przez niego zadośćuczynić za grzechy swoje, naszych bliskich, naszej Ojczyzny i całego świata. Pragniemy modlić się szczególnie za tych, którzy najdalej odeszli od Boga i najbardziej potrzebują Jego miłosierdzia. Wspomóż nas, abyśmy pamiętali o tej intencji wyznaczonej przez Ciebie. Pomóż nam wynagradzać naszym różańcem cierpienia Twego Niepokalanego Serca i Najświętszego Serca Jezusowego.
Tajemnica pierwsza: Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie.
O Maryjo, Matko Boża, jak bardzo Pan Bóg Tobie zaufał. Od Twojego „fiat” uzależnił plan zbawienia. Codziennie też uzależnia wiele swoich działań od naszej zgody i naszej gotowości współpracy z Nim. Wypraszaj nam, Matko, łaskę ufnego mówienia Bogu „tak”.
Tajemnica druga: Nawiedzenie św. Elżbiety.
Maryjo, Matko Boża, niesiesz Elżbiecie Skarb, który począł się w Twoim łonie. I uczysz, że Bóg każdego z nas również posyła, abyśmy szli i służyli tym, których stawia na naszej drodze. Ucz nas, Matko, odwagi do podejmowania trudnej drogi do drugiego człowieka.
Tajemnica trzecia: Narodzenie Pana Jezusa
O Maryjo, Matko Boża, pomóż nam dostrzegać działania Boga w tym, co niepozorne i ubogie. Pomóż nam czcić Go w żłóbku i adorować w Najświętszym Sakramencie.
Tajemnica czwarta: Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
Maryjo, Matko Boża, ofiarowałaś swój Skarb Bogu. W ten sposób zgodziłaś się na wszystko, co Bóg dla Ciebie przygotował. Zaufałaś całkowicie, choć wiedziałaś, że Twoją duszę przeniknie miecz. Pomagaj nam, Matko, ufać Bogu do końca i we wszystkim.
Tajemnica piąta: Znalezienie Pana Jezusa w świątyni
O Maryjo, Matko Boża, ucz nas, rezygnowania z utartych ścieżek życia, aby nieustannie szukać i odnajdywać Pana. Pomóż nam znajdować Go zawsze, gdy Go zgubimy.