Rozważania na I sobotę miesiąca
Pierwsza Sobota sierpnia 2025r. (02.08.2025)
Propozycja medytacji i rozważań do tajemnic różańcowych.
Bądź pozdrowiony, Panie Jezu, ukryty w Najświętszym Sakramencie. Bądź pozdrowiona Matko Nieskalana, Pani i Królowo nasza! Oto jesteśmy, aby wypełnić Twoją prośbę z Objawień Fatimskich. Pomódlmy się modlitwą Anioła z Fatimy:
O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, Tobie nie ufają i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca, i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.
Uwielbiamy Cię Panie Jezu Chryste obecny wśród nas w Najświętszym Sakramencie. Dzisiaj w pierwszą sobotę czwartego z kolei miesiąca chcemy głębiej przeżyć ból Niepokalanego Serca Maryi, gdy widzi Ona, jak ludzie „starają się otwarcie zaszczepić w sercach dzieci obojętność, wzgardę, a nawet nienawiść do Niej, Niepokalanej Matki”. Niestety są rodzice, którzy zaszczepiają w sercach swoich dzieci obojętność w relacji z Maryją. Obojętność przeradza się w lekceważenie i pogardę, a niekiedy owocuje nienawiścią wobec Matki Bożej. Wynagradzajmy Niepokalanemu Sercu Maryi za te grzechy i bluźnierstwa.
Pragnę jeszcze wspomnieć, że sierpień jest miesiącem pielgrzymek ciągnących na Jasną Górę. W Roku Świętym są to szczególne pielgrzymki. Jest to też miesiąc świętowania owoców w życiu Maryi, do których można zaliczyć: Wniebowzięcie, tytuł Matki Bożej Królowej i Matki Bożej Częstochowskiej , której niezwykłą cześć od wieków oddaje nasz Naród. Sierpień to także miesiąc abstynencji, w którym wielu naszych rodaków powstrzymuje się całkowicie od spożywania alkoholu, w wolnej woli i w otwartości serca.
Wzbudźmy w sobie pragnienie wynagradzania Niepokalanemu Sercu Maryi w medytacji nad tajemnicą: Przemienienia na górze Tabor.
O przeżyciach na górze Tabor uczniowie opowiedzieli Ci, Maryjo, dopiero po zmartwychwstaniu
Jezusa. Zachwyciła Cię ich opowieść, choć nie zdziwiła, bo od dnia zwiastowania sama doświadczyłaś wielu przemienień Pańskich i wiedziałaś, że każde objawienie chwały Bożej jest przygotowaniem uczniów do zmagań trudniejszych niż dotychczas. Jednak gdyby ktoś Ci wtedy
powiedział, że w przyszłości to Ty sama będziesz miała się objawiać dzieciom Kościoła jako przemieniona Niewiasta obleczona w słońce, to zdziwiłabyś się bardzo. Przecież jako Służebnica
Pańska nigdy nie szukałaś wywyższenia i najlepiej rozumiałaś, że pełnia szczęścia tkwi
w ofiarowaniu siebie na rzecz posłannictwa Twego Syna. Jako Matka Niepokalana różnisz się od nas także tym, że nigdy nie szukałaś władzy i nie ulegałaś rajskim złudzeniom Ewy, że przez wywyższanie się można stać się kimś lepszym od innych. Właśnie dlatego Ty, Maryjo, czysta od walki o spełnianie własnych pragnień, stałaś się zdolna do przyjęcia roli Królowej niebios i na wieki już jesteś najlepszą pośredniczką między Bogiem a ludźmi. Apostoł Paweł świetnie zrozumiał drogę Twojego przemienienia i wyjaśnia Kościołowi, że z nieba „wyczekujemy Pana Jezusa Chrystusa, który przekształci nasze ciało poniżone w podobne do swego chwalebnego ciała” (por. Flp 3, 20n). Apostoł, znając ludzką naturę, wiedział, że uczniowie Jezusa, zwłaszcza
na początku swej drogi, będą się chcieli przemieniać własnymi siłami po to, aby się porównywać z bliźnimi i stawiać ponad nimi. Ewangelista Łukasz opisał tę pokusę na przykładzie Jana i Jakuba, którzy wkrótce po zejściu z Taboru (9, 36) poczuli się tak silni i ważni, że gotowi byli karać
niegościnnych Samarytan ogniem niebiańskim (9, 54). Już wkrótce, gdy Twój Syn dał im Ciebie za Matkę, zaczęli poznawać Twoją, Maryjo, tajemnicę, że idąc za Jezusem, nie warto się porównywać i pysznić, gdyż u podnóża góry Tabor zawsze będą czekały na nas nowe zadania i wyzwania, które zwykliśmy nazywać „tajemnicami bolesnymi”. Uczniowie Jezusa to ludzie,
którzy doświadczają, że podlegamy wewnętrznej przemianie właśnie podczas składania duchowych ofiar w obecności Pana. Na szczęście z zasady dzieje się to w sposób dla nas niezauważalny, ratując nas od egocentryzmu i pychy. Kiedy już ktoś uświadomi nam przemianę,
zrozumiemy, że cud wydarzył się wyłącznie przez moc obecności Pana, który działał w nas,
gdy spokojnie adorowaliśmy piękno i majestat Jego Bóstwa. To dzięki Twemu przykładowi,
Maryjo, pierwsza Adoratorko Słowa Wcielonego, doświadczamy, że właśnie w ciszy i w obecności Pana budzą się w nas nowy duch, nowe światło i nowe chęci. Kiedy nasze ciało zbuntuje się na
myśl o cierpieniach i ograniczeniach na drodze za Jezusem, to Duch Święty objawi nam jasność i piękno chwalebnych ciał Zmartwychwstałego i Wniebowziętej, i przestaniemy się lękać słabości naszego ciała. Całe wejście na górę Tabor wiązało się z pragnieniem, aby znaleźć miejsce, które sprzyja zbliżeniu się do Boga. Miejsce, gdzie możemy z Nim porozmawiać i przemienić się na modlitwie. Dzięki modlitwie jesteśmy przecież bliżej Stwórcy. Modlitwa nas przemienia. Uzdalnia nas do działania w imię miłości do Boga i bliźniego. A czy Ty masz swoje ulubione
miejsce spotkania z Bogiem?
Źródło: https://rozaniec.eu/tag/pierwszosobotnie-rozmyslanie/o.dr Andrzej Bielat OP
Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi
O Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko!
O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. Amen.
Modlitwa przed Różańcem
Królowo Różańca Świętego. Oto klękamy do modlitwy, by w pierwszą sobotę odmówić różaniec, o który prosiłaś. Chcemy przez niego zadośćuczynić za grzechy swoje, naszych bliskich, naszej Ojczyzny i całego świata. Pragniemy modlić się szczególnie za tych, którzy najdalej odeszli od Boga i najbardziej potrzebują Jego miłosierdzia. Wspomóż nas, abyśmy pamiętali o tej intencji wyznaczonej przez Ciebie. Pomóż nam wynagradzać naszym różańcem cierpienia Twego Niepokalanego Serca i Najświętszego Serca Jezusowego.
Tajemnica pierwsza: Chrzest w Jordanie
Maryjo, w swojej niezłomnej wierze, zawsze wiedziałaś, że Jezus jest umiłowanym Synem Ojca niebieskiego, w którym On ma upodobanie. Wypraszaj nam, Nieskalana Matko, u Syna Twojego, wiarę silną i pewną.
Tajemnica druga: Cud w Kanie Galilejskiej
Maryjo, widziałaś, że wina nie mają. Widzisz, jak każdego dnia brakuje nam wiary i ufności. Wiesz, jak nam trudno robić to, co mówi Jezus. Podaj nam, Nieskalana Matko pomocną dłoń. Wypraszaj u Syna wiarę pokorną i radosną.
Tajemnica trzecia: Głoszenie Ewangelii i wzywanie do nawrócenia
Niewiele wiemy, Maryjo o twojej obecności przy Jezusie, który nauczał i czynił cuda. Mimo to czujemy, że tam byłaś. Służyłaś tym, którzy szli za Jezusem. Wypraszaj nam, Nieskalana Matko, wiarę dającą świadectwo i podającą pomocną dłoń tym, których Syn nam daje.
Tajemnica czwarta: Przemienienie na górze Tabor
Maryjo, Ty nie potrzebowałaś widzieć Twojego Syna w chwale. Twoja wiara była bezgraniczna. Powtarzaj, Nieskalana Matko, w naszych sercach słowa Syna: «Nie bój się, wierz tylko». Wypraszaj nam wiarę mocną i ufną.
Tajemnica piąta: Ustanowienie Eucharystii
Maryjo, Nieskalana Matko, Ty pierwsza doświadczyłaś obecności Chrystusa w sobie. Byłaś z Nim zawsze zjednoczona w sposób doskonały. Wypraszaj nam wiarę, która jest spotkaniem z Jezusem, dialogiem z Nim, komunią miłości i życia.
