Refleksje na I sobotę grudnia 2025
Pierwsza Sobota grudnia 2025r. (06.12.2025)
Propozycja medytacji i rozważań do tajemnic różańcowych.
Bądź pozdrowiony, Panie Jezu, ukryty w Najświętszym Sakramencie. Bądź pozdrowiona Maryjo, Matko Boża, Święta Boża Rodzicielko! Oto jesteśmy, aby wypełnić Twoją prośbę z Objawień Fatimskich. Pomódlmy się modlitwą Anioła z Fatimy:
O Boże mój, wierzę w Ciebie, uwielbiam Ciebie, ufam Tobie i miłuję Ciebie. Proszę Cię o przebaczenie dla tych, którzy w Ciebie nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, Tobie nie ufają i Ciebie nie miłują. Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty. W najgłębszej pokorze cześć Ci oddaję i ofiaruję Tobie Przenajdroższe Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa obecnego na ołtarzach całego świata jako wynagrodzenie za zniewagi, świętokradztwa i obojętność, którymi jest On obrażany. Przez nieskończone zasługi Jego Najświętszego Serca, i przez przyczynę Niepokalanego Serca Maryi proszę Cię o łaskę nawrócenia biednych grzeszników.
Przeżywamy Adwent, czas oczekiwania i przygotowania na przyjście Pana. Razem z Maryją głośmy prawdę, że Pan przychodzi, że Jego przyjście jest bliskie. Chcemy z Nią oczekiwać, z Nią się przygotowywać, do Niej się upodabniać. Ona najpiękniej z ludzi przeżyła swój adwent. Ponad dwa tysiące lat temu, gdy Ojciec niebieski zechciał, aby Syn przyszedł na świat jako człowiek, przyjęła Go z dziewiczą, najgłębszą i najczystszą miłością. Oddana całkowicie dziełu odkupienia, pełna łaski, ściśle zjednoczona z Bogiem, przez wieki przygotowuje ludzkie serca na przyjście Pana. Maryja wie, że rozważanie tajemnic ziemskiego życia Chrystusa i Jego miłości do człowieka, którą było przepełnione, jest ogromną pomocą w zjednoczeniu z Nim. Dlatego pragnie uczyć nas głębokiej modlitwy serca i wyprasza nam obecność Ducha Świętego. To właśnie Maryja, w czasie objawienia, które miało miejsce 8 grudnia 1947 r. w bazylice w Montichiari, zachęcała, aby każdego 8 grudnia o godz. 12.00 udać się do Kościoła i tam się modlić. Jeżeli nie jest to możliwe, można także prosić o łaski w domu, w pracy – tam, gdzie akurat przebywamy. Pamiętajmy więc o Godzinie Łaski w dniu uroczystości Niepokalanego Poczęcia NMP, by powierzać Niebu nie tylko intencje swoje i swojej rodziny, ale także pokój na świecie, Kościół powszechny i nawrócenie grzeszników. A dzisiaj w pierwszą sobotę trzeciego z kolei miesiąca chcemy wynagradzać Niepokalanemu Sercu Maryi za zniewagi przeciw Jej Bożemu Macierzyństwu. Ona jest prawdziwie Matką Syna Bożego. Przewyższa godnością wszystkie stworzenia w niebie i na ziemi. Nikt z ludzi nie dał światu większego skarbu jak Ona. Przez Nią przyszedł do nas Zbawiciel świata. Jakże wielką niewdzięcznością, bluźnierstwem jest lekceważenie Jej dziewiczego macierzyństwa. Wynagradzajmy Jej naszą miłością, wdzięcznością i naśladowaniem Jej w życiu.
Niech medytacja różańcowych treści będzie wynagrodzeniem za grzechy, które ranią Twoje Jezu Serce i Niepokalane Serce Maryi.
Maryjo, w tym czasie, gdy wraz z Tobą znów czekamy na przyjście Pana, rozważamy tajemnice
Twojego życia u boku Jezusa. Jesteś dla nas, Maryjo, „drabiną, po której sam Bóg z nieba
zstąpił” w chwili zwiastowania. Ty dla nas „dźwigasz Tego, co wszystkie dźwiga rzeczy”, przynosząc nam każdego dnia – jak Elżbiecie – Boga, który stwarza nas wciąż od nowa. Jesteś Niewiastą „Światłość rodzącą w sposób niewymowny”, bo w betlejemskiej grocie wydałaś na świat Pana, który później – w chwili Twego wniebowzięcia – oblekł Cię w blask swojej chwały.
I w ten blask On kiedyś oblecze także nas. Gdy ofiarujesz Jezusa w świątyni, stajesz się dla nas nie tylko symbolem, w którym objawiło się Nowe Przymierze, tym „mostem wiodącym
z ziemi ku niebiosom” – lecz także „nowiną sprzeciw budzącą niewiernych”, bo dałaś ludzkości
Syna – „znak, któremu sprzeciwiać się będą” (Łk 2, 34). I stajesz się dla nas „przewodniczką po
drodze mądrości”, gdy jak Ty gubimy i odnajdujemy Jezusa w czasie naszego ziemskiego pielgrzymowania. Maryjo, to Ty jesteś dla nas „kąpielą obmywającą sumienia”, bo Twój Syn
w Jordanie wziął na siebie wszystkie nasze grzechy. Jesteś dla nas odbiciem „dobroci Bożej śmiertelnym życzliwej”. W Tobie mamy „śmiały przystęp do Boga”, bo możemy korzystać
z Twego wstawiennictwa jak rodzina z Kany Galilejskiej. Jesteś Tą, „przez którą tyran nieludzki został wygnany ze swojego władztwa”, bo Twój Syn jest Królem, a Jego królestwo nie jest z tego świata (por. J 18, 36). Ty nas „wyciągasz z otchłani niewiedzy”, bo wskazujesz nam Jezusa, który przynosi Dobrą Nowinę o Królestwie Bożym. W ciemnościach naszych pokus jesteś jak błyskawica
duszę oświecająca” i „grom nieprzyjaciół rażący”, bo „wysyłasz nam Światło jaśniejące” – Jezusa
promieniejącego Boskością. Jesteś „Służebnicą Świętego Pokarmu”, bo ze swego ciała dałaś nam Ciało, które jest naszym Eucharystycznym Chlebem na życie wieczne. W chwilach naszych zmagań w Ogrójcu pomagasz nam stawać się „modlitwy kadzidłem pachnącym”, bo Ty pierwsza spaliłaś się w ofierze dającej miłą woń Panu. Przynosisz nam „lekarstwo dla ciał naszych”
i „dusz naszych ocalenie”, bo w ranach Twojego Syna jest nasze zdrowie. To z Twojej krwi Bóg utworzył Krew Przymierza, która w biczowaniu i podczas ukrzyżowania została wylana na
odpuszczenie naszych grzechów. Jesteś dla nas „koroną wstrzemięźliwości”, bo dzierżysz na skroniach wieniec z gwiazd dwunastu, do którego nabyłaś prawo, współcierpiąc z Jezusem ukoronowanym cierniem. Na Golgocie stałaś się „miłością wszelkie przewyższającą pragnienie”, bo gdy Jezus wołał z krzyża, że pragnie każdego z nas nawrócenia, Ty dałaś Mu odpowiedź
zamiast nas. Ty „wznosisz pomniki zwycięstwa” i „obalasz nieprzyjaciół naszych”, bo zrodziłaś Lwa Judy, który zwyciężył śmierć. Ty nas „prostujesz ku górze”, bo Twój Syn Ogrodnik w poranek zmartwychwstania użyźnił i okopał suche drzewa naszych bezowocnych istnień. Dzięki Tobie, Maryjo, dla nas „stworzenie się odnawia”, bo podajesz nam Tego, w którym przyoblekamy się w nowego człowieka. Jesteś „kluczem królestwa Chrystusa”, bramą, przez którą możemy wstąpić do nieba, jeśli przyjmiemy zbawienie od Twego Syna. A Ty sama już jesteś „pierwszym owocem odrodzenia w Duchu” i „arką złoconą przez Ducha Świętego” zanurzoną na wieki w miłości Trójcy Świętej, „promieniem Słońca duchowego” i „odbiciem Światłości nieprzystępnej” – ukoronowaną gwiazdami i obleczoną w słońce Królową nieba i ziemi. Jesteś naszą kochającą i ukochaną Matką, Maryjo. Amen.
źródło: https://rozaniec.eu/tag/pierwszosobotnie-rozmyslanie/ Karolina Kalinowska/
Akt osobistego poświęcenia się Niepokalanemu Sercu Maryi
O Serce Niepokalane! W zjednoczeniu z Sercem Jezusa, Twojego Najmilszego Syna, poświęcam i oddaję się Tobie całkowicie i bez zastrzeżeń, wołając: O Serce Maryi, cały należę do Ciebie i wszystko, co posiadam, jest Twoje. Twojemu Niepokalanemu Sercu poświęcam życie moje i całą działalność moją, zmysły i władze, dobra duchowe i doczesne, przyrodzone i nadprzyrodzone, zewnętrzne i wewnętrzne, przemijające i trwałe, moją przeszłość, teraźniejszość i przyszłość – bez zastrzeżeń – mój czas, życie, wieczność, niebo, serce moje, ciało, duszę, osobę i w ogóle całą moją istotę – wszystko! O Serce gorejące Bożą miłością, zdaję się zupełnie na Ciebie i powierzam się Tobie. Bądź moim światłem i siłą, moim oparciem i pomocą, odpoczynkiem i schronieniem, radością i życiem, moim orędownikiem i moim wszystkim po Najświętszym Sercu Jezusa, mojego Króla i Oblubieńca. Amen.
Modlitwa przed Różańcem
Królowo Różańca Świętego. Oto klękamy do modlitwy, by w pierwszą sobotę odmówić różaniec, o który prosiłaś. Chcemy przez niego zadośćuczynić za grzechy swoje, naszych bliskich, naszej Ojczyzny i całego świata. Pragniemy modlić się szczególnie za tych, którzy najdalej odeszli od Boga i najbardziej potrzebują Jego miłosierdzia. Wspomóż nas, abyśmy pamiętali o tej intencji wyznaczonej przez Ciebie. Pomóż nam wynagradzać naszym różańcem cierpienia Twego Niepokalanego Serca i Najświętszego Serca Jezusowego.
Tajemnica pierwsza: Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie.
Maryjo, Matko Boża, Święta Boża Rodzicielko, uwielbiamy Cię i prosimy naucz nas z wiarą, nadzieją i miłością mówić Bogu: „Tak, niech mi się stanie według Twego słowa”.
Tajemnica druga: Nawiedzenie św. Elżbiety
Maryjo, Matko Boża, Święta Boża Rodzicielko, uwielbiamy Cię i prosimy naucz nas zauważać potrzebujących pomocy i wszystko czynić ku większej chwale Bożej.
Tajemnica trzecia: Narodzenie Pana Jezusa
Maryjo, Matko Boża, Święta Boża Rodzicielko, uwielbiamy Cię i prosimy naucz nas tak postępować, aby w naszych sercach, myślach i w całym naszym życiu zawsze było miejsce dla Pana Jezusa.
Tajemnica czwarta: Ofiarowanie Pana Jezusa w świątyni
Maryjo, Matko Boża, Święta Boża Rodzicielko, uwielbiamy Cię i prosimy naucz nas uświadamiać sobie, że każdy z nas i każdy człowiek, którego spotykamy, wszyscy jesteśmy ofiarowani Panu. Wszyscy należymy do Boga.
Tajemnica piąta: Znalezienie Pana Jezusa w świątyni
Maryjo, Matko Boża, Święta Boża Rodzicielko, uwielbiamy Cię i prosimy naucz nas w jaki sposób odnajdywać w swoim życiu Jezusa i nigdy nie tracić Go ze swojego serca.
